Kunnen de maatregelen van China zijn economie beschermen, gezien de dreigende tarieven onder een terugkeer van Trump?
Met de terugkeer van Donald Trump in het Witte Huis kunnen de spanningen tussen de VS en China weer oplopen. Zijn regering zal naar verwachting opnieuw tarieven en handelsbeperkingen invoeren als onderdeel van een "America First"-agenda, waardoor de toch al worstelende Chinese economie onder druk komt te staan. Hoewel Mexico in 2023 China voorbijstreefde als grootste handelspartner van de VS, blijft China een belangrijke aanjager van het Amerikaanse handelstekort, waardoor het land blootgesteld blijft aan mogelijke nieuwe tarieven.
Het handelsbeleid van Trump zou China hard kunnen raken, met tarieven die mogelijk gericht zijn op 60% van de export in een worst-case scenario[1]. Sectoren zoals technologie, productie en consumptiegoederen zouden het zwaarst door deze maatregelen worden getroffen. Economen van Candriam voorspellen dat dergelijke tarieven in het ergste geval tot 2% van China's economische groei kunnen afsnoepen, waardoor het voor het land nog moeilijker wordt om zijn groeidoelstelling van 5% te halen.
Tegelijkertijd worstelt China met interne problemen zoals hoge schulden van lokale overheden, een slappe vastgoedmarkt en zwakke consumentenbestedingen. De grote vraag is of Beijing deze storm kan doorstaan en zich kan aanpassen aan een meer uitdagende mondiale omgeving.
China's antwoord op economische uitdagingen tot nu toe
China heeft een aantal maatregelen om de economische problemen aan te pakken. Het heeft de rentetarieven verlaagd, de hoeveelheid geld die banken in reserve moeten houden verminderd en maatregelen ingevoerd om de geplaagde vastgoedmarkt te stabiliseren. De hypotheekrente is bijvoorbeeld verlaagd en lokale overheden zijn aangemoedigd om onverkochte huizen op te kopen. Beijing overweegt ook om meer geld in staatsbanken te pompen om de kredietverstrekking te ondersteunen.
Hoewel deze inspanningen voor enige verlichting op de korte termijn hebben gezorgd, zoals een opleving van de Chinese aandelenmarkt, blijft hun algehele impact beperkt. Belangrijke uitdagingen zoals dalende vastgoedprijzen, een zwak consumentenvertrouwen en deflatie - een daling van het algemene prijsniveau - blijven wegen op de economie[2].
Vooruitkijkend naar 2025 zijn de Chinese leiders van plan om de overheidsuitgaven te verhogen, meer schulden uit te geven en het monetaire beleid verder te versoepelen. Hun strategie is gericht op het stimuleren van de binnenlandse consumptie, het verbeteren van de efficiëntie van investeringen en het ondersteunen van industrieën zoals infrastructuur en technologie. Maar om deze maatregelen te laten werken, moet de regering misschien gedurfdere stappen nemen, waaronder meer ingrijpende hervormingen om de economie open te stellen.
Wat betekent dit voor de wereldwijde markten?
De economische problemen van China zijn niet alleen een probleem voor China zelf - ze kunnen ook de wereldwijde markten beïnvloeden. Landen die afhankelijk zijn van de Chinese vraag, vooral opkomende markten in Latijns-Amerika en Afrika, kunnen de pijn voelen als de Chinese economie blijft vertragen. Een sterkere Amerikaanse dollar onder een regering-Trump kan de Chinese munt, de yuan, verzwakken, waardoor de Chinese export duurder wordt en wereldwijd minder concurrerend.
Tegelijkertijd kan de deflatoire druk van China overslaan naar andere economieën, waardoor de inflatie afneemt en exportafhankelijke landen zoals Duitsland. Er kunnen zich echter enkele kansen voordoen op de schuldenmarkten. Nu bedrijven hun toeleveringsketens weghalen bij China, trekken landen als Vietnam, Indonesië en Mexico meer investeringen aan in productie en logistiek. Latijns-Amerikaanse koperproducenten, vooral in Chili en Peru, zouden ook kunnen profiteren als de wereldwijde vraag naar metalen sterk blijft.
Kunnen de Chinese aandelenmarkten herstellen?
Ondanks de uitdagingen zouden de Chinese aandelenmarkten in 2025 kunnen opveren dankzij de aanhoudende stimuleringsinspanningen. De MSCI China Index zal volgend jaar naar verwachting met 9% stijgen[3], geholpen door een lage basis na zwakke prestaties in de afgelopen jaren. Consumentgerichte initiatieven zoals subsidies voor elektrische voertuigen en toerisme zullen waarschijnlijk worden voortgezet, waardoor belangrijke binnenlandse sectoren worden gestimuleerd.
Sectoren die gekoppeld zijn aan de binnenlandse vraag, zoals e-commerce, onderwijs en consumentengoederen, zouden het goed kunnen doen. Internetgaming zou ook kunnen gedijen, omdat het succes ervan meer afhangt van productinnovatie dan van de bredere economie. Technologiebedrijven die te maken hebben met Amerikaanse exportbeperkingen kunnen het echter moeilijk blijven hebben. In deze omgeving zouden aandelen die genoteerd staan op de Chinese beurzen op het vasteland (A-aandelen) beter moeten presteren dan aandelen die in Hongkong worden verhandeld (H-aandelen), omdat ze minder blootstaan aan geopolitieke risico's.
China neemt maatregelen om zijn economie te stabiliseren, maar er blijven onzekerheden. Het succes van haar plannen zal afhangen van hoe snel en effectief ze nieuwe maatregelen implementeert. Tegelijkertijd is Trumps benadering van tarieven misschien meer strategisch dan puur punitief, waardoor er mogelijk ruimte is voor onderhandeling. Voor investeerders kan dit onzekere klimaat kansen creëren in sectoren die worden ondersteund door gericht beleid. Een selectieve aanpak zal essentieel zijn om deze kansen te identificeren en te navigeren door de complexiteit van een veranderende wereldeconomie.
[1] China heeft zich voorbereid op de schok van de tariefdreigingen van Trump, ondanks zijn kwetsbaarheden
[2] Sommige beleggers trekken parallellen tussen de huidige economische situatie in China en Japan in de jaren 90, toen een vastgoedzeepbel barstte en decennialang stagnatie uitlokte. Chinese obligatiemarkt worstelt met 'Japanificatie'
[3] =Source: Candriam